Kao što je poznato, ekonomska kriza iz 2008. godine uzdrmala je temelje neoliberalnih politika, ali ubrzo i samih intelektualnih (teorijskih i ideoloških) korena liberalizma, kao dominantne moderne kapitalističke ideologije. Kritika s leva („opredmećena“ u društvenim pokretima i strankama) zagovara vraćanje na distribucione politike welfarestate, dok konzervativna kritika proglašava kraj demokratske ere (predstavljajući osnovu rastućih populističkih pokreta, stranaka i vlada, u Evropi i SAD).Deninova knjiga pripada ovoj drugoj struji i brzo je doživela značajan odjek u javnosti. Osnovna autorova teza je da savremena kriza kapitalizma nije posledica neuspešne primene liberalnih principa nego je rezultat upravo njihove uspešne (dosledne) primene. Liberalni kapitalizam je po definiciji neuspešan poredak, jer izneverava neke od osnovnih principa ljudske zajednice, a pre svega religijski (u ovom slučaju hrišćanski – autor je inače katoličke demominacije) zasnovanu moralnost. Bezgranični individualizam tako nužno nameće centralizovanu organizaciju vlasti, koja samostalno upravlja životima građana.Globalistička kultura uništava kulturne osnove lokalnih (nacionalnih) zajednica, propagirajući nadnacionalno, slobodu izbora seksualnih partnera itd. Opsesivno usmerenje na tehnologiju udaljava ljude od moralno utemeljenog razmišljanja o smislu egzistencije i ograničava razvoj (duhovnih) nauka itd. Stoga je, po autoru, nužan povratak na organizaciju društva koja počiva na lokalnoj zajednici i (hrišćanskom) moralu. Drugim rečima, Denin zagovara ukidanje osnova (modernog) kapitalističkog poretka. I to je jedan od najzanimljivih aspekata ove knjige: polazeći sa radikalno konzervativnog stanovišta, ona u mnogim tačkama utemeljene kritike kapitalizma nalazi zajednički jezik sa levičarskom kritikom (kao u „klasičnom“ slučaju Edmunda Berka/Burke).