Ova knjiga sadrži rezultate interdisciplanirnih istraživanja siromaštva i siromašnih u folklornoj tradiciji Srba. Pošavši od folklorne, etnografske i istorijske gradje nastale u razdoblju od XIII veka do kraja XIX veka, ispitane su različite socijalne grupe: siromasi koji žive u nemaštini i bedi, obični prosjaci i putujući slepi pevači prosjaci, Vlasi siromasi; zatim siromasi u okviru porodice: siročad, udovice i uboge samohrane žene, udovci, razvedeni; i saputnici siromaštva: sluge i nadničari, kiridžije i rabadžije, pečalbari, siromašni ratnici. Siromaštvo kao foklorna tema sagledana je široko i obuhvatno, ne samo u okvirima srpske i južnoslovenske usmene tradicije, nego i u opštijim kulturnim, istorijskim i antropološkim okvirima.